ΟΜΗΡΙΚΗ

ΟΜΗΡΙΚΗ

Καλημέρα, Καλημέρα,
Τρίτη, 7 Ιουνίου, μιά χαρά ημέρα,
δηλαδή, συνηθισμένη και παραδοσιακή,
μπόλικη γκρίνια και βρισίματα στην Βολή,

ασχολούμεθα ακόμη με το γλωσσικό,
λες και θα μάθουμε αλφάβητο σανσκριτικό,
έφυγε ο κόσμος και προχωράει μπροστά,
και εμείς επανεγγράφουμε, μοναστηριακά,

θέλουμε  πρότυπο μιά γλώσσα αρχαϊκή,
ας είναι του θουκυδίδη ή η ομηρική,
μετά την ζαλίζουμε όπως θέλουμε εμείς,
και πάλι η αλλαγή είναι με τον χρόνο συνεχής,

η μάνα μου δεν ήξερε καλά τα ομηρικά,
και ο φάδερ είχε ελλείψεις στα βυζαντινά,
ο παπάς της γειτονιάς ήταν παράφωνος πολύ,
και έτσι την γλύτωσα κι έμαθα την σημερινή,

να μιλάει ο καθείς όπως ξέρει πιό καλά,
να λέει φράσεις και νοήματα λογικά,
τα νέα φυντάνια πρέπει να ακούν πολλά,
έτσι θα συννενοούνται και στα βαβελικά,

ας θυμόμαστε οτι ο κόσμος πάντα πάει μπροστά,
και επίσης οτι μεγαλώνουμε όλοι και εσωτερικά,
οι ξύλινες γλώσσες λίγο χρόνο μπορούν να επιζούν,
ακούστε τα παιδιά σας που ακόμη κελαϊδούν,

κάπως έτσι φαίνομαι αλλά δεν έχω διαθέσεις ποιητικές,
απλώς κάπως ταιριάζω τις λέξεις τις κοινές,
έχω ακούσει πολλές και ξένες τοπολαλιές,
και θέλω οι ομιλίες να ακούγονται αρμονικές,

έτσι λοιπόν, ας μην τσακωθούμε για ανοησίες,
αν είναι οι στύλοι ή του ολυμπίου διός οι στήλες,
και τα κουράδια στην κύπρο έχουν νόημα διαφορετικό,
τα πολιτικά δικά μας, θέλουν...αποσμητικό....